Poradnik kompletowania sprzĂŞtu

Zgodnie z proÂśbÂą piszĂŞ ten poradnik dla tych co zdecydowali siĂŞ wstÂąpiĂŚ do druÂżyny, ale ich wiedza o odtwĂłrstwie nie jest zbyt wielka, przez co mogÂą czuĂŚ siĂŞ nieco zagubieni w natÂłoku tego co kaÂżdy po kolei mu mĂłwi, co ma robiĂŚ/kupiĂŚ etc. MoÂże siĂŞ on przydaĂŚ teÂż tym, ktĂłrzy skompletowali juÂż podstawowy strĂłj i nie wiedzÂą co dalej, a takÂże zamieszczam kilka rad/rozporzÂądzeĂą dla starszych staÂżem, o ktĂłre mam zamiar w najbliÂższej przyszÂłoÂści siĂŞ czepiaĂŚ.

PoniÂższe punkty powinny byĂŚ przestrzegane zgodnie z kolejnoÂściÂą ich wypisywania. OczywiÂście, jeÂśli nadarzy siĂŞ jakaÂś okazja (cenowa, czy tam jakakolwiek inna rozsÂądna), ktĂłra zaburza ten porzÂądek to nic siĂŞ wielkiego nie stanie. Ale lepiej, Âżeby nie byÂło, Âże ktoÂś miaÂł okazjĂŞ kupiĂŚ sobie miecz, a lata na bosaka. Bo to nie przejdzie na Âżadnym wyjeÂździe. Po prostu nie uÂżyje owego miecza, tylko dalej bĂŞdzie ciurÂą obozowym.

Na koĂącu kaÂżdego punktu dopisuje dalszÂą kolejnoÂśĂŚ kompletowania stroju. ZaczÂąĂŚ to zbieraĂŚ dopiero, gdy wszystkie punkty majÂące w nazwie "PODSTAWOWY" sÂą wypeÂłnione. ÂŻeby teÂż nie zdarzyÂła siĂŞ sytuacja, Âże ktoÂś ma szarawary, a nie ma miski...
Dobra wystarczy tego wstĂŞpu, a teraz ad rem!

PierwszÂą podstawowÂą decyzjÂą od ktĂłrej zaczynamy cokolwiek robiĂŚ w odtwĂłrstwie to decyzja kogo i skÂąd mamy zamiar odtwarzaĂŚ. W TDW "Algiz" moÂżliwoÂści sÂą takie: SÂłowianin Zachodni (ziemie GrodĂłw CzerwieĂąskich), Wareg ze Szwecji lub z Danii, Rusin. Od tej decyzji zaleÂży nie tylko imiĂŞ jakie sobie wybierzemy, ale teÂż znaleziska na ktĂłrych bĂŞdziemy siĂŞ opieraĂŚ przy kompletowaniu stroju, a takÂże ozdoby i chociaÂżby tak podstawowe rzeczy jak miotane przekleĂąstwa

(Âżaden SÂłowianin nie krzyknie "Na Thora!", ani Âżaden Wareg nie bĂŞdzie wzywaÂł imienia ÂŚwiatowida). Z datowaniem odtwarzanej postaci nie bĂŞdziemy siĂŞ tak sztywno trzymaĂŚ konkretnych lat. RozpiĂŞtoÂśĂŚ od IX do XI w. w stroju i uzbrojeniu jest dozwolona.

JeÂśli decyzja zostaÂła podjĂŞta i zaakceptowana, przez starszych druÂżynnikĂłw pora na kompletowanie stroju.

I STRĂJ PODSTAWOWY MĂSKI
1) Koszula lniana- zgodnie z historycznymi wykrojami (na forum jest ich sporo), najlepsze bĂŞdÂą stonowane kolory na ktĂłrych nie widaĂŚ tak bardzo brudu i za drogi, ale wytrzymaÂły len (bo bĂŞdzie to koszula do pracy/ walki i ogĂłlnego sponiewierania

). Moja propozycja: naturalny kolor lnu (zielono-szaro-ziemisty)
2) Spodnie lniane- konkretnych, caÂłoÂściowych wykrojĂłw spodni nie znaleziono, ale Âżeby wykroje trzymaÂły standard, odtwĂłrczy, czyli ZERO kieszeni, gumek do spodni, rozporkĂłw etc. (przyjrzyjcie siĂŞ jakie w druÂżynie noszone sÂą spodnie). Co do koloru i materiaÂłu- tak jak w koszuli. Tylko tu moÂżna wiĂŞcej zainwestowaĂŚ w wytrzymaÂłoÂśĂŚ lnu (wiadomo- spodnie Âłatwiej siĂŞ niszczÂą). Moja propozycja: brÂązowe, szersze spodnie
3) Pasek/Sznurek- skĂłrzany pasek z klamrÂą zgodnÂą ze znaleziskami (byÂło ich od groma). W kolorach naturalnych do uzyskania w tamtych czasach dla skĂłry (bez Âżadnych zieleni, niebieskoÂści etc. Odcienie brÂązowego sÂą najlepszym i jedynym w zasadzie wyjÂściem). JeÂśli ktoÂś woli przyoszczĂŞdziĂŚ Âżeby szybciej mieĂŚ buty to zwykÂły konopny sznurek dla otroka na razie (podkreÂślam: NA RAZIE) wystarczy. WaÂżna rzecz: maksymalna szerokoÂśĂŚ mĂŞskiego paska to ok. 2,5 cm!! Czyli byÂły doÂśĂŚ wÂąskie.
4) Onuce/skarpety- wydatek maÂły, a rzecz juÂż na poczÂątku waszej drogi z odtwĂłrstwem przydatna. No chyba, Âże lubicie biegaĂŚ na bosaka po Âściernisku

Czym sÂą onuce? Dwie wersje: dwa prostokÂątne kawaÂłki lnu, w ktĂłre siĂŞ omotuje stopĂŞ, lub dwoma pasmami lnu, w ktĂłre owija siĂŞ stopĂŞ. JeÂśli wolimy cieplejsze skarpety, to weÂłniane taki jak gĂłrale sprzedajÂą (wydatek ok. 20 zÂł, nie sÂą one 100% historyczne, bo nie znana byÂła robĂłtka na drutach, tylko naalbinding, ale to dopiero powoli wchodzi w ruch a skarpety zrobione tÂą metodÂą sÂą 4x droÂższe). Skarpety wspĂłÂłczesne oczywista nie wchodzÂą w grĂŞ (ÂŻADNE! Ciemny, jednolity kolor nie jest dla mnie wytÂłumaczeniem. KaÂżdego kogo na wyjeÂździe/pokazie zobaczĂŞ we wspĂłÂłczesnych skarpetkach bĂŞdĂŞ jechaÂł

)
5) Buty- pierwszy spory wydatek, rzĂŞdu 200 zÂł w gĂłrĂŞ. Uszyte zgodnie z wykrojami z regionu, ktĂłry chcemy odtwarzaĂŚ (teÂż znaleziono tego doÂśĂŚ sporo). Trudno (szczegĂłlnie poczÂątkujÂącym) je zrobiĂŚ samemu, wiĂŞc po prostu trzeba siĂŞ przygotowaĂŚ na wydanie tej kasy i szukaĂŚ okazji/taniego kramu (w osobnym wÂątku jest ich trochĂŞ wymienionych). OczywiÂście dostĂŞpne kolory tak jak w pasku.

To by byÂło na tyle podstaw. Skompletowanie tego stroju przy dobrych wiatrach (czyt. kasie w sakiewce

) powinno zajÂąĂŚ do miesiÂąca.
W dalszej kolejnoÂści proponowaÂłbym skompletowanie: owijaczy, owijek, weÂłnianej tuniki (na chÂłodne wieczory tudzieÂż biesiady

), kaptura, weÂłnianych spodni (lub szarawar), pÂłaszcza.

II STRĂJ PODSTAWOWY KOBIECY
1) Suknia lniana- nie ma Âżadnych 100% historycznych wykrojĂłw tego ubioru (ani Âżadnej sukni niestety), ale naleÂży korzystaĂŚ z tych, ktĂłre sÂą dostĂŞpne i domniemane przez autorytety historyczne (Âżadne widzimisiĂŞ nie przejdzie). Jest nieco krĂłtsza niÂż giezÂło. Kolory tak jak w stroju mĂŞskim- nie intensywne. MogÂą byĂŚ jaÂśniejsze, bo paniom nie bĂŞdziemy kazaĂŚ okopywaĂŚ namiotĂłw czy rÂąbaĂŚ drzewa. Ale przy myciu kotÂła moÂżna trochĂŞ siĂŞ pobrudziĂŚ... Chichot

Propozycji nie mam, bo siĂŞ nie znam. Niech kaÂżda kobieta konsultuje ze swoim opiekunem czy jej wymarzony kolor przejdzie.
2) GiezÂło lniane- nosi siĂŞ je, jako ubranie spodnie. WyglÂąda jak suknia, dÂługoÂśĂŚ w kostki. Nie wiem jak to dobrze opisaĂŚ, wiĂŞc zamieszczam zdjĂŞcie: http://www.kram-rudych.pl/stroje/pliki/giezlo3.jpg Jedyne moÂżliwe odcienie to od biaÂłego po naturalny kolor lnu.
3) Pasek/Sznurek/Krajka- jeÂśli pasek to koniecznie wĂŞÂższy i mniejszy niÂż mĂŞski. Jednak pasek jest, moim zdaniem, opcjonalny. Dobrym rozwiÂązaniem jest krajka: prosta, o nieskomplikowanym wzorze, zrobiona ze stonowanych kolorĂłw. Lub tymczasowo sznurek konopno- lniany.
3) Onuce/Skarpety- to samo co u mĂŞÂżczyzn. ChoĂŚ jak na moje oko i gust, Âśrednio by taka niewiasta tylko w tym na nogach wyglÂądaÂła.
4) Buty- to samo co u mĂŞÂżczyzn. Tylko wiadomo- damski krĂłj. Dlatego buty powyÂżej kostki nie przejdÂą.

I to by byÂło na tyle. W dalszej kolejnoÂści proponuje: suknia weÂłniana, fartuch, kaptur/czapka, pÂłaszcz, ozdoby (dla otrokĂłw: maÂłe i charakterystyczne dla odtwarzanej kultury- ÂżĂłÂłwiowe brosze dla Normanek, kabÂłÂączek skroniowy dla SÂłowianek).

III PODSTAWOWY SPRZĂT OBOZOWY
BĂŞdzie on uÂżywany przede wszystkim na wyjazdach/allthingach, dlatego kompletujemy go dopiero po skompletowaniu stroju, w ktĂłrym moÂżemy siĂŞ juÂż pojawiaĂŚ na pokazach
1) Miska- drewniana bÂądÂź ceramiczna. Najlepiej na podstawie znalezisk, ale nie jest to jeszcze aÂż tak konieczne. JeÂśli ceramika to nieszkliwiona, bÂądÂź szkliwiona tylko od wewnÂątrz.
2) ÂŁyÂżka- zwykÂła drewniana do jedzenia kaszy, zupy etc.
3) Kubek/Garniec- drewniany lub gliniany do nalewania do niego napojĂłw (najlepiej piwa

), bo jak wiemy z butelek/puszek nie pijamy (bĂŞdĂŞ ostro ganiÂł za takowe rzecz jasna) 100% zgodnoÂśĂŚ historyczna nie jest wymagana, ale Âżeby trzymaÂł standard odtwĂłrczy (czyli rzeÂźbienia, doklejania, finezyjne wzorki odpadajÂą)
3) Koce- weÂłniane lub filcowe. Ich iloÂśĂŚ wedle uznania. ProponujĂŞ co najmniej dwa. Z jednego moÂżna uszyĂŚ ÂśpiwĂłr. OczywiÂście Âżadne wzorki, samochody, plaÂże, nagie panny wyrysowane na nich nie przechodzÂą. BĂŞdĂŞ takie koce ÂścigaÂł z zapaÂłem inkwizytora

4) Torba- zwykÂła, prostokÂątna torba lniana, najlepiej uszyta wÂłasnorĂŞcznie (Âżaden problem), w ktĂłrej bĂŞdziemy nosiĂŚ przerĂłÂżne szpargaÂły. Bardzo przydatna rzecz.

To chyba wszystko. Z kolejnych rzeczy (najlepiej najpierw skompletowaĂŚ te, a potem dodatkowe ciuchy) to: kilka sakiewek (naprawdĂŞ przydatne rzeczy- trzymamy w nich jedzenie, sĂłl, w zasadzie wszystko co jest maÂłe

), duÂża torba lniana/baweÂłniana (bardzo sprytna rzecz, trzyma siĂŞ w niej niehistoryczne plecaki, butelki, przybory, ktĂłre nie sÂą historyczne. Proponuje zakupiĂŚ/zrobiĂŚ jÂą wszystkim druÂżynnikom), nĂłÂż/noÂżyk.

IV SPRZĂT BITEWNY
Podpunkt jedynie dla tych, ktĂłrzy chcÂą siĂŞ biĂŚ na serio, czyli wyÂłoÂżyĂŚ na odtwĂłrstwo naprawdĂŞ kupĂŞ kasy. Bo sprzĂŞt bitewny- nie ukrywajmy- to najdroÂższa rzecz do skompletowania i zebranie go w caÂłoÂści trwa dÂługo i poÂżera wiĂŞkszoÂśĂŚ oszczĂŞdnoÂści. Podpunkty piszĂŞ nie uwzglĂŞdniajÂąc wspĂłlnego sprzĂŞtu, ktĂłry posiada druÂżyna. Walka, jest przede wszystkim sportem, wiĂŞc mimo, Âże nacisk na historycznoÂśĂŚ jest, to przechodzi sporo rzeczy absolutnie niehistorycznych, bez ktĂłrych nie ma mowy o walce.
1) RĂŞkawica- podstawowa rzecz do walki. Niehistoryczna. MoÂże byĂŚ zrobiona samodzielnie (rĂŞkawica spawalnicza, filc, gruba skĂłra) bÂądÂź kupiona. Dla poczÂątkujÂących radzĂŞ to drugie. WaÂżne Âżeby dobrze chroniÂła dÂłonie, bo zdarza siĂŞ w nie mocno oberwaĂŚ (np. dunaxem), a chcemy jeszcze mieĂŚ czym pieÂściĂŚ nasze kobiety nie?

2) Tarcza- podstawowy ekwipunek obronny. Nie dotyczy tych co chcÂą walczyĂŚ dunem/wÂłĂłczniÂą. Sklejkowa (niehistoryczna) lub z desek (historyczna, Âże aÂż budzi moje przeraÂżenie

). OsobiÂście proponuje to pierwsze rozwiÂązanie, bo przy treningach raz w tygodniu i kilku bitwach rocznie, taka tarcza wystarcza na dwa-trzy sezony, a robienie jej z desek to sporo roboty.
3) Ochraniacze wspĂłÂłczesne na kolana/golenie i Âłokcie/przedramiĂŞ- porzÂądne, plastikowe, wspĂłÂłczesne ochraniacze. UÂżywane zarĂłwno na treningach, jak i na bitwie (pod strojem). Nie polecam skĂłrzanych karwaszy na strĂłj, bo sÂą niehistoryczne i ruch powoli od nich odstĂŞpuje. Tu radzĂŞ zrobiĂŚ dobra inwestycje, bo jakkolwiek rzepki rosnÂą na polu, to zostawienie wÂłasnej z kolana na takim polu nie jest czymÂś, co chcielibyÂście doÂświadczyĂŚ. A ciosy w przedramiĂŞ, Âłokcie i kolana zdarzajÂą siĂŞ (szczegĂłlnie dla poczÂątkujÂących i niedoÂświadczonych) nadmiernie i boleÂśnie czĂŞsto.
4) HeÂłm z czepcem- heÂłm koniecznie zgodny ze znaleziskami. PorzÂądny z osÂłonÂą kolczÂą na kark i przedramiona. Czepiec pikowany (niehistoryczny) najlepiej teÂż z osÂłonÂą na kark i uwaga: zĂŞby i szczĂŞkĂŞ! Sam osobiÂście straciÂłem przez brak takiego czepca kawaÂłek zĂŞba, wiĂŞc radzĂŞ taki zakup z przykrej autopsji.
5) Przeszywanica- dlaczego tak pĂłÂźno? Bo sÂą bardziej newralgiczne czĂŞÂści ciaÂła do ochrony niÂż bebech i uda. Ekwipunek niehistoryczny, zrobiony z kocy weÂłnianych. Najlepiej kupiĂŚ w czyimÂś kramie, bo sporo roboty, a przez brak doÂświadczenia moÂżna to Âłatwo spieprzyĂŚ.
6) Miecz/TopĂłr/Dunaxe/WÂłĂłcznia- do tej pory tÂłukliÂście siĂŞ samym drewnem najwyÂższy czas sprawiĂŚ sobie coÂś, czym moÂżna naprawdĂŞ skutecznie zrobiĂŚ przeciwnikowi krzywdĂŞ. Do czasu kiedy to kupicie, powinniÂście juÂż na tyle umieĂŚ walczyĂŚ, Âżeby niechcÂący nie pochlastaĂŚ waszego partnera. RadzĂŞ samemu przeszukaĂŚ internet, kramy etc. Âżeby znaleÂźĂŚ coÂś co wam bĂŞdzie pasowaÂło. Do tego czasu powinniÂście byĂŚ juÂż wystarczajÂąco ogarniĂŞci w ruchu, Âżeby wiedzieĂŚ o istnieniu takich ÂźrĂłdeÂł informacji jak halla.mjollnir.pl czy freha.pl

No i na sam koniec, jeÂśli ktoÂś stwierdza, Âże wydaÂł za maÂło kasy, albo, Âże podczas oblĂŞÂżenia grodĂłw woli staĂŚ na moÂście lub przy bramie niÂż nosiĂŚ drabiny i sprzĂŞt oblĂŞÂżniczy to inwestuje w kolczugĂŞ (dÂługoÂśĂŚ max. do kolan z krĂłtkimi rĂŞkawami), lub lamelkĂŞ (stalowÂą!).

I tutaj bym chyba koĂączyÂł mĂłj poradnik. PoÂświĂŞciÂłem na niego sporo czasu, uÂżyczyÂłem duÂżo wiedzy i doÂświadczenia, wiĂŞc mam nadziejĂŞ, Âże siĂŞ przyda i bĂŞdziecie siĂŞ do niego stosowaĂŚ. OczywiÂście wszelkie pytania, obiekcje, sugestie pisaĂŚ ÂśmiaÂło na dole, niech przyszÂłe pokolenia czytajÂą i siĂŞ szkolÂą.

Fur Odin! Fur Thor!